"ทามิยะ เรียวโกะ" ปรสิตสาวที่เรียนรู้ความหมายของปรสิตและมนุษย์ เพราะยังไงพวกปรสิตก็ไม่รู้กันอยู่แล้วว่าตัวเองมาจากไหน ? มีคำสั่งแค่ให้ไปถึงสมองให้ได้เท่านั้น... แต่ท้ายที่สุด ปรสิตเกิดมาเพื่ออะไรกันล่ะ ? ซึ่งทามิยะก็มีการเรียนรู้ และตั้งคำถามถึงปรัชญาข้อนี้ตลอดทั้งเรื่อง ให้คนอ่านได้ฉุกคิด หรือมองในมุมของปรสิตบ้าง
ทามิยะเริ่มต้นเหมือนปรสิตทั่วๆไป คือมีเป้าหมายเพื่อจับมนุษย์กินเป็นอาหารเท่านั้น ..แต่ทามิยะก็แตกต่างจากปรสิตตัวอื่นๆ ที่คิดจะเรียนรู้มนุษย์ด้วย ซึ่งหลังจากนั้นเธอก็ค่อยๆเรียนรู้อารมณ์แบบมนุษย์โดยพื้นฐาน เช่น การหัวเราะ แถมมันยังทำให้เธอชนะปรสิตตัวอื่นแบบ 3 รุม 1 ด้วยตัวคนเดียวได้อีก ด้วยแนวคิดที่ว่า "รู้จักคิดวางแผนแบบมนุษย์" ซึ่งเป็นสิ่งที่ปรสิตไม่ได้คิดอะไรซับซ้อนแบบนี้
สำหรับทามิยะมนุษย์ที่เป็นอาหาร ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจด้วยเหมือนกัน... เช่น ชินอิจิ ที่เริ่มเผยด้านมืดบางอย่างในตัวออกมา ซึ่งทามิยะก็เฝ้าดูด้านนี้ของชินอิจิตลอดว่าจะเปลี่ยนไปในทางดีหรือร้าย หรือผู้ว่าฮิโรกาว่า ที่ตอนท้านเผยว่าเขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา แต่กลับช่วยสนับสนุนและรองรับให้สังคมปรสิตอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่และกินมนุษย์กันสะดวกขึ้น... ทามิยะสังเกตว่ามนุษย์นั้นมีอยู่หลายประเภท ทั้งดีและไม่ดี มันทำให้เธอมาลองคิดเปรียบว่า มนุษย์กับปรสิตต่างกันตรงไหน ? แล้วมันจะมีหนทางที่ทำให้อยู่ร่วมกันได้มั๊ย ?
สิ่งที่ยืนยันได้ในระดับหนึ่งว่า ทามิยะเหมือนกับมิกิที่ไม่ได้เป็นมนุษย์มากขึ้น แต่เธอก็เข้าใจมนุษย์แล้ว นั่นคือการปกป้องลูกของเธอจากกระสุนที่สาดเข้ามาโดยไม่ได้ตอบโต้ แต่ทำเพียงสร้างเกราะขึ้นมารับกระสุนเพื่อให้เด็กปลอดภัยเท่านั้น... แบนนี้มันสามารถบอกได้ว่า ทามิยะมี "สัญชาตญาณความเป็นแม่" เหมือนกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆแล้วหรือไม่ ? แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่เข้าใจเลย..
ซึ่งสิ่งที่ทามิยะสรุป ก็เป็นสิ่งที่สรุปได้ทั้งมนุษย์ ปรสิต และสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ได้ดี...
"ปรสิตกับมนุษย์อยู่ในครอบครัวเดียวกัน
พวกเราเป็น "ทายาท" ของมนุษย์ไงล่ะ"
"โกโต" ศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุดในเรื่อง ที่มีปรสิตอยู่ในร่างเดียวกันถึง 5 ตัว อันเกิดมาจากการทดลองย้ายโฮสท์สำเร็จของทามิยะ ที่ถูกใช้เป็นตัวแทนของ "ความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ"... ซึ่งโกโตนั้นเป็นลาสท์บอสที่มาแปลก คือไม่ได้มาพร้อมพลังอำนาจยิ่งใหญ่จาก ไหน แถมโกโตดูจะเป็นคนที่ทำอะไรตามสัญชาตญาณอย่างใจเย็น ไม่ได้มีแผนการอะไรซับซ้อนเลยด้วยซ้ำไป... โกโตเรียนรู้ว่าสิ่งที่เกิดมาพร้อมกับเขาเหมือนเป็นดั่งเป้าหมายสูงสุด คือ "การต่อสู้" การเรียนรู้ที่จะอยู่กับความรุนแรงให้เป็นเหมือนพลังของตน..
แบบนี้มันแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ตรงไหนหว่า ? จริงๆ แล้วความหมายของคำว่ายิ่งใหญ่อาจไม่ได้หมายถึงการมีอำนาจอย่างเดียวนะครับ แต่มันหมายถึง อิสระที่จะใช้ชีวิต คิดและตัดสินใจโดยที่ไม่มีสังคม ค่านิยม การอยู่ร่วมกันด้วยกฏระเบียบเป็นที่ตั้งซึ่งแน่นอนว่าในสังคมมนุษย์ สิ่งเหล่านั้นถูกริดรอนจากสิ่งมีชีวิตทุกชนิด หมาถูกจับใส่เสื้อผ้าโดยที่ไม่ได้คิดเลยว่ามันจะชอบมั๊ย และทำเหมือนว่าเราเข้าอกเข้าใจมันดีแล้ว ...ก็เหมือนกับโกโตที่เขาพูดออกมาว่า อยู่ในป่าไม่จำเป็นต้องแปลงเป็นคน ทำให้รู้
สึกสบายจนอยากอยู่นานๆ ...หมายความว่าถ้าอยู่ในป่าโกโตก็ไม่จำเป็นต้องหลบซ่อนในสังคมมนุษย์
ความศิวิไลซ์ของมนุษย์นั้นเข้าไปยึดเอาอิสระที่จะกระทำของสิ่งมีชีวิตอื่น โดยที่เราอาจจะไม่รู้ตัว... ท้ายที่สุดโกโตก็ต้องมาแพ้ให้กับมลพิษจากกองขยะที่ถูกสร้างขึ้น โดยมนุษย์ตัวเล็กๆ...
"พวกมันไม่ใช่สิ่งมีชีวิต
แต่เป็นพวกเครื่องจักรฆ่าคนต่างหาก!"
ท้ายที่สุด ปรสิตก็ลงเอยในแบบมังงะหลายๆเรื่องคือ ท้ายที่สุดสิ่งที่น่ากลัวที่สุดหาใช่ปรสิตหรือปีศาจจากไหน แต่เป็นมนุษย์เรานี่เอง... ยืนยันได้ด้วยตัวละครที่ชื่อว่า "อุรางามิ" คนนี้
"อุรางามิ" เป็นฆาตกรต่อเนื่อง ที่ฆ่าคนเพราะความสนุกสนานมีความสามารถที่แยกแยะได้ว่าใครเป็นมนุษย์ และใครเป็นปรสิตซึ่งมันไม่ใช่พลังจิตเหมือนของคานะ แต่เป็นสัญชาตญาณดิบที่ดำมืดมองว่ามนุษย์เป็นของเล่นที่เอามาเล่นสนุกได้ตั้งหลายอย่าง... ต่างจากพวกปรสิตที่ไม่ใช่ของเล่น และหาทางรับมือด้วยไม่ได้ (เหมือนกับตอนที่เห็นโกโตครั้งแรก อุรางามิก็วิ่งหนีทันทีทันใด)
หรืออีกนัยหนึ่ง ฆาตกรอย่างอุรางามิ ไม่สามารถหาความ "ดำมืด" ในแววตาของปรสิตได้ เหมือนตอนมองในตาของมนุษย์หรือเปล่า?"
ยังไงก็ตาม ความรุนแรงตอนที่อุรางามิฆ่าคน กับตอนที่ปรสิตฆ่าคนมองยังไงก็ต่างกันมากอย่างเห็นได้ชัด ...ปรสิตกินมนุษย์เป็นอาหารเพื่อดำรงชีวิต ตามกฏธรรมชาติ แต่อุรางามิฆ่าคนเพราะความสนุกโดย
ไม่รู้สึกอะไรเลยซักนิดเดียว มันเป็นสิ่งสะท้อนว่า ท้ายที่สุดแล้วปรสิตที่มนุษย์มองว่าแสนจะอันตรายและน่ากลัว แต่ถ้าเทียบกันแล้วมนุษย์เองก็มีมุมที่โหดร้ายและน่ากลัวเช่นกัน (ในตอนท้ายมนุษย์ก้ยังเลือก
ใช้วิธีที่รุนแรงจนกวาดล้างปรสิตได้จำนวนมาก แต่ก็ต้องสังเวยชีวิตคนธรรมดาๆไปหลายคน..)
"ใครเป็นคนกำหนดค่าของมนุษย์....
กับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ?"
แล้วสรุปแล้ว สิ่งนี้ควรจะจบอย่างไร? ปรสิตถูกส่งมาเพื่อลดประชากรมนุษย์งั้นหรือ ? หรือจริงๆแล้วปรสิตจะมาเพื่อคืนสมดุลให้ธรรมชาติ ไม่ให้มนุษย์เป็นฝ่ายฆ่าสัตว์อื่นๆอยู่ฝ่ายเดียวกันแน่ ? ... แบบนี้ก็เท่ากับว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เลวร้าย ถึงขนาดปรสิตก็ต้องยอมปรับตัวเข้ากับสังคมนุษย์เพื่ออยู่รอดเลยงั้นหรือ?
ส่วนตัวผมคิดว่า... ไม่ครับ มนุษย์ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น
ทั้งปรสิต มนุษย์ หมู หมา กา ไก่ ต่างก็อ่อนแอและเปราะบางกันทั้งนั้น คนหลายคนรู้สึกอยากจะปกป้องคนอื่น หรือสัตว์อื่น เพราะแท้จริงคนเราต่างก็รู้สึกโดดเดี่ยว เมื่อมองในมุมของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ร่วมกับสิ่งมีชีวิตอีกหลายชนิดบนโลกใบนี้ ...ฉะนั้นการเอาคติและกฏของมนุษย์มาดูถูกว่ามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เลวร้ายสุดขีด มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรทำ เพราะสิ่งมีชีวิตที่อยู่ร่วมกันทุกชนิด ต่างก็มีหนทางที่จะมีชีวิตเป็นของตัวเองทั้งสิ้น
ท้ายที่สุด ปรสิตจึงเป็นมังงะที่สะท้อนให้เห็นว่า ...เราไม่ต้องรู้หรอกว่าพวกปรสิตมันเป็นตัวอะไร มาจากไหน สิ่งที่รู้มีแค่อย่างเดียวก็พอ คือตอนนี้เรากับพวกมัน ได้อยู่ร่วมบนโลกเดียวกันเรียบร้อยแล้ว..
ปรสิตเป็นมังงะที่อ่านกี่ทีก็ไม่มีเบื่อนะครับ ทำให้รู้สึกว่ามันเป็นมังงะอมตะที่จะอยู่คู่ทุกยุคสมัยไปอีกนานแสนนาน เพราะสาระและปรัชญาที่แฝงอยู่ในเรื่อง เป็นสัจธรรมและความจริงของโลกและสิ่งมีชีวิตที่ตรง ชัดเจนที่สุดอย่างไม่อ้อมค้อม ทำให้คนเราได้ฉุดคิดถึงหน้าที่ของมนุษย์ว่าควรจะปฏิบัตรต่อเพื่อนร่วมโลกแบบไหน ในขณะเดียวกันกฏของมนุษย์ก็ไม่ใช่สิ่งผิด มันเป็นสิ่งที่ต้องมีเพื่อให้คนเราสามารถอยู่ด้วยกันได้ มีความสุขกับเพื่อน ครอบครัว หมาที่น่ารัก กินข้าวกะเพราไก่ ซีฟู้ดริมทะเล หรือทีโบนสเต็กอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนที่ทำปกติในแต่ละวัน ทั้งมวลทั้งมวลที่ว่ามานี้ เป็นสิ่งที่ทำให้ "ปรสิต" เป็นมากกว่าแค่การ์ตูนโหดเลือดสาดเรื่องนึงได้จริงๆครับ...
"พึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน
จนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต"
 |
| [พากย์ไทย]「寄生獣」予告2 - ปรสิตเดรัจฉาน Trailer 2 |
จบ.
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น